Konfiguracja komputera do pracy w sieci.
1.
Cmd.exe - procesor poleceń - uruchamia pliki, które nie mają rozszerzenia nazw plików wykonywalnych.
2. Ipconfig - polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows
służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Zwalnia i
aktualizuje dzierżawy DHCP oraz wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS.
Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci
lub bramy domyślnej.
Przykłady użycia:
- ipconfig – pokazuje skróconą informację o interfejsach
- ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów sieciowych
- ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
- ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
- ipconfig /? albo ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy
- ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego nazwy DNS
- ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia DNS→IP
3.
DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) - protokół komunikacyjny umożliwiający
komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP
hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. W
sieci opartej na protokole TCP/IP każdy komputer ma co najmniej jeden
adres IP i jedną maskę podsieci; dzięki temu może się komunikować z
innymi urządzeniami w sieci.
4.
Adres IP - w protokole IP liczba nadawana interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów, bądź
całej
sieci komputerowej, służąca identyfikacji elementów sieci w warstwie
trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci lokalnej oraz poza nią. Adres IP
nie jest "numerem rejestracyjnym" komputera – nie identyfikuje
jednoznacznie fizycznego urządzenia – może się dowolnie często zmieniać
(np. przy każdym wejściu do sieci Internet) jak również kilka urządzeń
może dzielić jeden publiczny adres IP. W najpopularniejszej wersji
czwartej jest zapisywany zwykle w podziale na oktety zapisywane w
systemie dziesiętnym i oddzielane kropkami, rzadziej szesnastkowym bądź
dwójkowym (oddzielane dwukropkami bądź spacjami).
5.
Maska podsieci - liczba służąca do wyodrębnienia w adresie IP części sieciowej od części hosta. Pola adresu, dla których w masce znajduje się
bit
1, należą do adresu sieci, a pozostałe do adresu komputera. Po
wykonaniu iloczynu bitowego maski i adresu IP komputera otrzymujemy
adres IP całej sieci, do której należy ten komputer. Model adresowania w
oparciu o maski adresów wprowadzono w odpowiedzi na niewystarczający,
sztywny podział adresów na klasy A, B i C. Pozwala on w elastyczny
sposób dzielić duże dowolne sieci (zwłaszcza te o ograniczonej puli
adresów IP) na mniejsze podsieci.
6.
Brama domyślna - maszyna podłączona do sieci
komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej
komunikują się z komputerami w innych sieciach. W sieci TCP/IP domyślna
brama oznacza
router,
do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie
powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im
routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie
komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im
łączność z innymi podsieciami lub z Internetem. Ustawienie adresu bramy
domyślnej jest – oprócz nadania maszynie adresu IP i maski podsieci –
podstawowym elementem konfiguracji sieci TCP/IP. Maszyna bez podanego
adresu bramy domyślnej może wymieniać pakiety tylko z komputerami w tej
samej sieci lokalnej.
7. DNS - system serwerów, protokół komunikacyjny
oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych.
Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy
zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa
mnemoniczna jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP. DNS to
złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację
nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej
strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP
odpowiadające poszczególnym nazwom. Jest nieodzowny do działania prawie
wszystkich usług sieci Internet.
